آدنوتونسیلکتومی
آدنوتونسیلکتومی :
لارنگومالاسی یا نرمی حنجره به ضعف و سستی و روی هم خوابیدن ساختارهای بالای گلوت در حنجره در هنگام دم گفته میشود که موجب ایجاد مقاومت در مسیر هوا و ایجاد صدای استریدور میگردد. در واقع شایعترین علت ایجاد استریدور در نوزادان و کودکان، لارنگومالاسی است که ۶۰–۷۰٪ موارد را شامل میشود.[۱][۲][۳] این بیماری در جنس مذکر حدود دوبرابر جنس مونث شیوع دارد و معمولاً در هفته اول زندگی آغاز میشود و تا 12 الی 48 ماه بهطور می انجامد.[۴][۵]
استریدور با فرکانس بالا در هنگام دم در هنگام تولد در مواقعی که نوزاد از لارنگومالاسی رنج میبرد، الزامی نیست؛ با این حال معمولاً پس از چند هفته بروز میکند. علائم بیمار میتواند طی ۴ تا ۸ ماه اول زندگی بدتر شود. استریدور بیمار معمولاً با گریه، غذا خوردن، عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی یا خوابیدن به پشت (supine) تشدید میگردد. همچنین استریدور بیمار معمولاً در هنگام خواب در موارد خفیف تا متوسط از بین میرود. در حدود ۵ تا ۲۰٪ از کودکان، علائم تنفسی دیگری مانند تاکیپنه، دیسپنه، هیپوکسمی، وآپنه انسدادی خواب میتواند در صورت عدم درمان رخ دهد.[۶] اختلالات تغذیه ای در حدود نیمی از کودکان با مشکل خفیف تا متوسط لارنگومالاسی و تقریباً تمام کودکانی که دچار لارنگومالاسی شدید هستند ممکن است روی دهد و میتواند موجب سرفه، حملات خفگی، حملات سیانوتیک، رگورژیتاسیون، استفراغ و تغذیه کُند گردد. در بیماریهای شدید، پنومنی ناشی از آسپیراسیون مکرر یا اختلال رشد کودک ناشی از کاهش مصرف کالری و افزایش نیاز متابولیک به علت افزایش فعالیت تنفسی شایع است.[۷]
منبع : ویکی پدیا
خصوصیت | مقدار |
---|